Beginpagina | ZONDER ZIEL | DIAGNOSES | "MEDICATIE" | SHOCKS | WAT WEL | |
Heeft u zelf
absurde ervaringen in de psychiatrie?
|
Het toedienen van elektroshocks gebeurd met het doel om een zware epileptische aanval op te wekken. De theorie hierachter is dat deze epileptische aanval de geestelijke stoornis zal “genezen”, hoe dit zou gebeuren is nooit wetenschappelijk onderbouwd. Opvallend hierbij is dat bij epilepsie patiënten juist wordt geprobeerd om epileptische aanvallen te voorkomen omdat ze hersenbeschadigingen kunnen veroorzaken. Elektroshocks worden tegenwoordig toegepast met een verdoving en spierverslappers, dit is een cosmetische verbetering. De patiënt schokt niet meer over de tafel, breekt geen botten en/of ruggengraat meer, kortom het ziet er prettiger uit voor de uitvoerenden. De impact op de hersenen is echter nog steeds even groot als vroeger. De hersenbloedpoort wordt beschadigd waardoor er stoffen in de hersenen terecht komen die beschadigingen kunnen veroorzaken, de bloeddruk neemt enorm toe waardoor bloedvaten knappen, de hersenen zwellen op en het drukken tegen de schedel veroorzaakt vervolgens ook hersenbeschadigingen, daarna krimpen de hersenen na een aantal uren totdat ze kleiner zijn dan bij het begin van de behandeling. Ondanks de verdovingen en spierverslappers die patiënten tegenwoordig toegediend krijgen, zijn elektroshocks nog steeds even verwoestend voor de hersenen als vroeger. ECT kan hersenletsel, hersenbloedingen, geheugenverlies, aantasting van het intellect en zelfs de dood veroorzaken. Naast de tienduizenden slachtoffers die dit hebben ondervonden is er ook een grote hoeveelheid wetenschappelijke literatuur die dit bewijst. Enquête Een enquête van het British Royal College of Psychiatrists uit 1995, waaraan psychiaters, psychotherapeuten en artsen deelnamen, bevestigde het ontstaan van geheugenverlies als gevolg van ECT. Van de 1.344 ondervraagde psychiaters verwees 21% naar “langdurige bijwerkingen en risico’s op hersenbeschadigingen, geheugenverlies (en) aantasting van het intellect”. Artsen rapporteerden dat 34% van de patiënten die ze hadden gezien in de maanden na een ECT behandeling er “slecht of erger” aan toe waren. De vijftig psychotherapeuten waren het meest openhartig over de gevolgen van ECT, ze verklaarden o.a. “Het kan veranderingen in de persoonlijkheid teweegbrengen en het geheugen aantasten, waardoor therapie moeilijker wordt” en “Hoewel ECT gehuld is in klinische termen is het niets anders dan mishandeling”. De werkgroep ECT Anonymous uit Engeland vatte het bovenvermelde rapport als volgt samen: “Een huiveringwekkende opsomming van voortsukkelende incompetentie”. Onderzoek Een Engels onderzoek naar bijwerkingen van ECT dat
werd uitgevoerd door wetenschapper Diana Rose in 2003 concludeerde dat
29% tot 55% van de patiënten blijvend geheugenverlies meldde. Deze
conclusie werd getrokken na het opnieuw bestuderen van 26 eerder
uitgevoerde onderzoeken naar de bijwerkingen van ECT. Het Royal College
of Psychiatrists stelt dat geheugenverlies klinisch niet relevant zou
zijn. Rose weerlegt dit door te stellen dat deze uitspraak gebaseerd is
op oud onderzoek dat anders in elkaar zit dan het door haar uitgevoerde
onderzoek.
In The Collin A. Ross Institute for Psychological Trauma. Schijnshocks werken net zo goed als echte shocks. Colin A. Ross, hoofd van “The Collin A. Ross Institute for Psychological Trauma”, publiceerde een artikel waarin hij de wetenschappelijke studies overziet die de effectiviteit van de schijn-elektroshocks (sham ECT of placebo ECT) vergelijken met echte elektroshocks. De conclusies zijn overduidelijk; in bijna alle studies blijkt het antidepressieve effect van schijn-ECT één maand na de behandeling als dat van de echte ECT, maar dan zonder de risico’s van echte ECT met name op het cardiovasculair vlak (hart en bloedvaten) en op het vlak van de cognitieve achteruitgang (met name geheugenverlies).
Ross, Collin A. The sham ECT literature: implications for consent to ECT. Ethical human Psychology and Psychiatry, vol. 8, (1), p. 17-28.
|